Zin in iets anders...


Hallo allemaal, ik ben weer met van alles tegelijk bezig! Helemaal fout natuurlijk, maar het lukt me niet dat te veranderen. Dus, Rinus de rioolrat is klaar, zijn vriendin Roza is in de maak, maar tijdens een opruimwoede kwam ik weer van alles tegen, o.a. een niet afgemaakte merklap. En dat omdat mijn ogen zo lekker achteruit zijn gegaan. Toch zonde, bedacht ik me, dus naar de hobbywinkel en een loupelamp aangeschaft. En wat denk je? Gaat prima! Dus daar zit ik nu heerlijk te werken. Lekker ontspannend, heb ik ook wel nodig want er gebeurt op het moment veel in mijn familie.  Al bordurend dacht ik aan de merklap die ik eens bij Pandora in Dordrecht uit een bak heb gevist. (Ja, Pandora is wel mijn hofleverancier....maar niet wat er in de schappen staat, in de rommeldozen moet je zoeken. Heeeeerlijk!)  Na een tijdje gezocht te hebben had ik 'm. Beetje verfromfraaid, maar toch mooi. Gemaakt door iemand die geboren is in 1942, dus de lap zal ongeveer van 1952 zijn. Ikzelf heb op school nog handwerkles gehad (Oh, die vreselijke sok en maaslap!) maar de merklap werd toen (begin jaren 60) al niet meer gemaakt op de scholen.
In het boek "Merklap motieven en hun symboliek" van A. Meulenbelt-Nieuwburg, ben ik de betekenis van de motieven van mijn Pandora merklap eens op gaan zoeken. En ook het waarom van het maken van een merklap.
Het was in de tijd van voor 1920 zo dat de zeep niet zo werkte als de huidige wasmiddelen, en het linnengoed werd dan ook grauw. Als je zelf geen bleekveldje had, ging de was 1 of 2 keer per jaar naar een bleekerij. De bleeker eiste wel dat het wasgoed was gemerkt met de initialen en een merktekentje van de bezitter. Een jong meisje, huisvrouw in opleiding, gaf met haar merklap als het ware een "proeve van bekwaamheid:" Ze kon lezen, schrijven, rekenen en beheerste het nuttige handwerken. 
Dit alles gaat in onze tijd niet meer op, wij handwerken voor ons plezier! En, zoals  A. Meulenbelt beschrijft: Het gaat niet alleen om de voldoening van het eigen werk, het kalme bezig zijn geeft ook innerlijke rust en daardoor kan het van onschatbare invloed zijn voor onszelf. Een soort meditatie dus.....
Tot 15 augustus is er een tentoonstelling in de Maria Magdalena kerk in Goes, waar de langste merklap ter wereld ten toon wordt gesteld. Gemaakt in 2000 in Zeeland met als titel: "Door ons gedaen"
Het is een merklap van 125 meter geworden, gemaakt door 243 Zeeuwen, en in de afgelopen 13 jaar in veel landen in diverse musea te zien geweest. In het Bevelands museum aan de overkant van de kerk, is tot en met oktober ook nog een tentoonstelling van merklappen te zien. De moeite waard!
Mijn "gevonden" merklap. Wordt ingelijst, als het klaar is volgt er nog een foto.

2 opmerkingen:

  1. Hoi Carol, wat een gezellig blog heb je, de merklap is prachtig, maar nog leuker vindt ik Rinus de rioolrat !!!!

    Lieve groetjes Anna

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Carol, via facebook kom ik op jouw blog terecht bij deze merklap.
    Jij schrijft dat deze lap is geborduurd door iemand uit '42 dus dat deze van ca. '52 zou moeten zijn.
    Er is nóg een mogelijkheid:
    Deze lap is geborduurd vóór iemand uit 1942.
    Ik heb zelf wel eens iets geborduurd voor iemand waarbij ik motieven uit zijn of haar leven heb verwerkt en de geboortedatum van de ontvanger. Een persoonlijke levenslap dus.
    een datum op een merklap is dus geen garantie voor een juiste datering.

    groetjes ineM

    BeantwoordenVerwijderen